In Zeeland, Michigan, kun je door straatjes rijden die kenmerkend zijn voor een kleine Amerikaanse stad, met de bijbehorende karakteristieke huisjes met leien daken, geschilderde luiken, overlappende planken aan de gevels en wat dies meer zij - totdat je oog opeens valt op iets compleet anders. Dan lijkt het even alsof er hier iets mis is gegaan, of dat er een huis ontbreekt. Maar als je net even wat verder rijdt en van de weg afgaat, zie je tussen de bomen verderop een klein aantal lage gebouwen met platte daken staan. Dat is het huis dat Charles en Ray Eames in 1952 ontwierpen voor hun vriend en collega Max De Pree - een van de drie zonen van D. J. De Pree, de oprichter van Herman Miller - en zijn vrouw Esther met hun vier kinderen. Net als de opdrachtgever zelf is het huis bescheiden, vriendelijk, en past het in de omgeving. Het is een warme en zeer unieke woning.
Het is mede dankzij Max De Pree dat Herman Miller toonaangevend is geworden op het gebied van managementfilosofie en design waarbij de mens centraal staat. Max was de laatste De Pree die de rol van CEO bekleedde. Hij legde de bedrijfswaarden vast in een reeks boeken over leiderschap, waarvan er in meer dan 20 talen wereldwijd ruim een miljoen exemplaren over de toonbank gingen. We zullen hem dierbaar herinneren als de man die concepten heeft ingevoerd als “servant leadership” en “inclusive capitalism”, begrippen die inmiddels stevig verankerd zijn in onze cultuur. In 1970 opende Max een opdracht van Herman Miller voor een Brits productiebedrijf op dichterlijke wijze met de woorden: “Het is ons doel een bijdrage te leveren aan het landschap van esthetische en menselijke waarde.” Hoewel hij waarschijnlijk alleen een gebouw in gedachten had, gingen de bijdragen die hij tijdens zijn leven heeft gemaakt veel verder.
Achterste rij, van links naar rechts: Alfred Auerbach, Jim Eppinger, D.J. De Pree, Max De Pree, George Nelson
Zittend, van links naar rechts: Charles Eames, Hugh De Pree
“Max was eenvoudigweg een fantastisch en compleet mens. Aan het einde van zijn leven hebben we verschillende gesprekken gevoerd die ons met elkaar verbonden en waarin hij de toewijding van zijn familie aan Herman Miller doorgaf. Hij heeft me veel geleerd: hoe te luisteren, vragen te stellen, en boven alles wat alle leiders verschuldigd zijn aan de mensen waaraan zij leiding geven.”
—Brian Walker, CEO, Herman Miller
“Ik heb Max 50 jaar lang gekend. Hij is de meest principiële persoon die ik ooit heb ontmoet: streng, maar tegelijkertijd vriendelijk en zorgzaam: een schoolvoorbeeld van wijsheid, warmte en spiritualiteit. Hij was een geweldige leermeester en mijn mentor tijdens de beginjaren van mijn professionele carrière. Ik maak nog steeds gebruik van de notitiekaartjes met de afgeronde hoeken, die hij aan me gaf om me meer georganiseerd te maken. Maar belangrijker nog is dat ik in mijn contacten met Max heb ik geleerd dat ethiek en zakendoen met elkaar verenigbaar zijn.”
“Ik heb Max in al die jaren niet zo vaak gezien, maar als ik op bezoek was bij Max en Esther voelde het altijd alsof ik er gisteren nog was. Deze vertrouwde intimiteit die direct ontstond, de brede glimlach van Max als ik de kamer binnenkwam, zal ik helaas nooit meer kunnen ervaren.”
—Rolf Fehlbaum, emeritus voorzitter, Vitra
“Max kon op een bijzondere en authentieke manier alle onzichtbare belangrijke dingen beschrijven en op waarde schatten: menselijk potentieel, bedrijfsspirit en zelfs liefde. Zijn nalatenschap gaat veel verder dan het bedrijf waaraan hij leiding gaf, en ieder van ons die onderdeel uitmaakt van de community die Herman Miller heet, zal hem missen en iedere dag weer profiteren van de gaven en bijdragen die hij en zijn familie met ons hebben gedeeld. Ik zal nog lang om zijn humor moeten lachen en me over zijn inzichten verbazen.”
—Clark Malcolm, schrijver, redacteur en vriend, Herman Miller
Gerelateerde artikelen
-
De Bath briefing
-
108 jaar in 108 seconden
